Þegar maðurinn minn ætlaði að setja skyrtuna sína í Rauðakrossinn, gefa henni framhaldslíf, að þá sá ég að hún (skyrtan) átti möguleika á nýju lífi, lífi sem gæti haldið henni innan fjölskyldunnar.
Þannig að ég klippti, sneið, saumaði, lét dótturina máta, klippti meira, sneið meira, saumaði meira og á endanum þá var dóttirin komin með flottan kjól og pabbinn einni skyrtu fátækari.
Ég heiti Kristbjörg og ég er 2 barna móðir sem elskar föndur, að skapa með höndunum, að búa til eitthvað úr engu og að reyna að auðvelda mér lífið með því að skipuleggja, skipuleggja, skipuleggja.
